چو روزی من بمیـــــــرم در جــــــوانـــــی چـــــه خـــــواهد شـــد ز بعدم زندگـــــانی؟
جــــــــوابــــــش داد آن پیــــــر خردمنــــــد کــــــــه از دنیــــــا نخواهـــی بود خــرسند
تمــــــــام خـــــــاطراتـــــت پــــــــاک گردد بــــــــــه همـــــــراه تو انــــــدر خـاک گردد
زن و فــرزنـــــــد بعـــــــد از چنـــــــد روزی زنــــــــد بر خـــــاک گورت .گ..ر و گ....زی
گهـــــــی از کـــــردهاشـــــان تیــره گردی گهـــــــی ماننـــــــد گوشــــی ویبره گردی
یقیـــــــــن دانـــــــی که زن شوهـــر نماید کـــــه شرعــــــا یـــــک کــسی او را بجاید
در آغــــــوش آورد او را بســــــی تنـــــــگ لب و نــــــــی را کنـــــــد با هـــم هماهنگ
زنــــــــد بــــــــر سقف خــــــانه هر دو پا را کـــــه جـــــــا ســــــازد تمـــام .....یه ها را
بجــــــــــائی کـــــــه نکردی روي وجدان چنـــــان کــــــوبد کــه خیــزد بــاد و طوفان
مـــــدام از بــــهر کیــــف خــــود بکوشــــد همیشــــــــه هـــــــم بـدوشد هم بچوشد
خلاصـــــــه قسمــــت كــافــــر نگــــردد چنيـــــن عمــــري بـه دوز خـــــر نيرزد
مگــــــــــر آن رسم ساتي زنــــده گردد كــه مـــــرد از ایـن مصیبــت بیمــه گـردد
دعـــــــا کـــــــــن تا جـــوان هرگــــز نمیری و الا مــــی شـــــوی جـــــانــم به تیـــــری
